دکستروز که به عنوان گلوکز نیز شناخته می‌شود، یک نوع قند ساده است که از ذرت یا سایر گیاهان به دست می‌آید. این ماده به عنوان منبع انرژی سریع برای بدن استفاده می‌شود و به سرعت جذب جریان خون می‌شود. دکستروز معمولاً در صنعت غذایی، دارویی، و آزمایشگاهی کاربرد دارد.
مشخصات دکستروز:
فرمول شیمیایی: C₆H₁₂O₆
ظاهر: پودر سفید کریستالی
طعم: شیرین
حلالیت: به خوبی در آب حل می‌شود.
کاربردهای صنعتی و آزمایشگاهی:
در صنایع غذایی به عنوان شیرین‌کننده و منبع انرژی سریع استفاده می‌شود.
در پزشکی برای تهیه محلول‌های تزریقی و رفع کمبود قند خون (هیپوگلیسمی) به کار می‌رود.
در محیط‌های کشت میکروبیولوژیک به عنوان منبع کربن استفاده می‌شود.
کاربرد در صنعت:
1. صنایع غذایی: به عنوان افزودنی غذایی و شیرین‌کننده در محصولات مختلف مانند آب‌نبات‌ها، نوشیدنی‌های ورزشی، و دسرها به کار می‌رود.
2. صنایع دارویی: در تولید محلول‌های تزریقی و به عنوان منبع انرژی برای بیماران و ورزشکاران.
3. صنایع شیمیایی و آزمایشگاهی: به عنوان ماده‌ی اولیه در محیط‌های کشت باکتری و تحقیقات بیوشیمی.
نکات ایمنی:
دکستروز به طور کلی بی‌خطر است، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند به افزایش قند خون منجر شود.
در افراد مبتلا به دیابت باید با احتیاط استفاده شود.
به قندی که از ذرت گرفته می‌شود، دکستروز می گویند. این محصول گلوکز متبلور شده‌است که از هیدرولیز آنزیمی نشاسته ذرت به‌دست می‌آید. همانند شکر، طبیعت شیرینی دارد؛ اما در مقایسه با شکر ساخته‌شده از نیشکر که به آن ساکارز می‌گویند، حدود ۲۰ درصد شیرینی‌اش کمتر است. دکستروز، مانند فروکتوز و گلوکز، یک مونوساکارید است که به‌عنوان قند ساده نیز شناخته می‌شود. قندهای ساده را می‌توان برای تولید قندهای پیچیده‌ای همانند ساکاروز با هم ترکیب کرد. بدن انسان هر واحد قند ساده را متابولیزه می‌کند؛ درحالی‌که قندهای پیچیده به‌راحتی توسط بدن متابولیزه نمی‌شوند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.